Mija 5. rocznica śmierci Agnieszki Osieckiej
W czwartek mija 5. rocznica śmierci Agnieszki Osieckiej, poetki i pisarki, autorki tekstów ponad dwóch tysięcy piosenek, spektaklu muzycznego "Niech no tylko zakwitną jabłonie", musicalu "Apetyt na czereśnie", powieści i wspomnień.
Wiele piosenek Agnieszka Osiecka napisała dla Maryli Rodowicz, Magdy Umer, Seweryna Krajewskiego, Krystyny Jandy. Niezapomniane przeboje stworzyła do muzyki Katarzyny Gaertner, Andrzeja Zielińskiego i Jacka Mikuły. Do najbardziej znanych należą między innym "Piosenka o okularnikach", "Dookoła noc się stała", "W żółtych płomieniach liści", "Zielono mi", "Diabeł i raj" i "Małgośka".
Urodziła się 9 października 1936 roku w Warszawie. Była córką pianisty i kompozytora Wiktora Osieckiego. Studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim i reżyserię w łódzkiej szkole filmowej.
W latach 1954-57 współpracowała między innymi z "Głosem Wybrzeża", "Nową Kulturą", "Sztandarem Młodych" i "Po prostu". Publikowała tam reportaże i eseje. Pisała dla Studenckiego Teatru Satyryków, Bim-Bomu, Piwnicy pod Baranami, kabaretu Pod Egidą i kabareciku Olgi Lipińskiej.
Jako autorka tekstów zadebiutowała w 1955 piosenką "List z wakacji". Stworzyła blisko dwa tysiące tekstów piosenek wydanych między innymi w tomach "Kolory", "Wyszłam i nie wróciłam", "Listy śpiewające", "Sztuczny miód". Wydała ponadto tomiki poetyckie: "Śpiewające piaski", "Opisanie szopki", "Sentymenty" oraz zbiór fotografii "Na początku był negatyw". Tworzyła dla teatru, estrady, radia i telewizji. Pisała także dla dzieci.
Była blisko związana ze środowiskiem paryskiej "Kultury". Bywała w Maisons-Laffitte, przyjaźniła się z Jerzym Giedroyciem oraz z Zofią i Zygmuntem Hertzami. To ona przywiozła do Paryża maszynopis "Cmentarzy" Marka Hłaski, sama jednak w "Kulturze" publikowała tylko raz. Miała setki znajomych, kolegów, dziesiątki przyjaciół, także bardzo znanych, jak Bułat Okudżawa czy Jerzy Kosiński.
Jak sama mówiła, była bardzo kochliwa i wszystko co napisała brało się z miłości. Miała za sobą dwa małżeństwa: z Wojciechem Frykowskim i Danielem Passentem. Z tego drugiego związku córkę Agatę.
Ostatnie dni życia spędziła na Wybrzeżu, tworząc piosenki oraz przenosząc prozę na deski Teatru Atelier w Sopocie, między innymi "Wilki" Singera z muzyką Koniecznego i "Apetyt na śmierć" według "Zoo - Story" i "Sandbox" Albeego z muzyką Korneckiej.
Zmarła 7 marca 1997 roku w Warszawie. Została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za wybitną twórczość literacką. Jej imię noszą: studio koncertowe Programu III PR w Warszawie, Teatr Atelier w Sopocie. W konkursie "Otwarte Spotkania Zamkowe - Śpiewajmy Poezję"przyznawana jest nagroda im. Agnieszki Osieckiej. (aka)
Zobacz także:
stronę o Agnieszce Osieckiej;
w WP-Książki - Agnieszka Osiecka