Gongi i dzwony obwieszczą Nowy Rok Księżycowy

Zobacz galerię zdjęć: Nowy Rok Księżycowy w Chinach

O północy (w sobotę o godz. 17.00 czasu polskiego) Chińczycy wejdą w Nowy Rok, mierzony według uświęconego tradycją kalendarza księżycowego, oznaczający jednocześnie nadejście Święta Wiosny.

Następny rok przebiegać będzie pod znakiem psa, jednego z dwunastu zwierząt zodiakalnych w Chinach. Według wierzeń, czworonóg ten przynosić ma pomyślność i pieniądze.

Huk odstraszyć ma złe moce i demony oraz zażegnać pecha. Zanim jednak w miastach i wsiach będzie można usłyszeć kanonadę, Chińczycy zasiądą do sutej, rodzinnej wieczerzy - w domu lub coraz częściej w restauracji. Zwyczaj, nierzadko jeszcze przestrzegany, nakazuje, by do posiłku włożyć nowy strój.

Tego wieczoru na wielu stołach znajdą się przysmaki, których nie jada się na co dzień. By takich smakołyków skosztować, rodziny często oszczędzają cały rok. Na typowe menu składają się m.in. pierogi, białe bułeczki z różnorakim nadzieniem, gałki z ciasta ryżowego z farszem.

Po zakończeniu kolacji, by dotrwać do północy i przypadkiem nie zasnąć, zebrani nastawiają głośną muzykę, oglądają telewizję nadającą noworoczną galę, grają w karty lub w ulubionego madżonga, będącego kombinacją szachów, domina i pokera.

W Pekinie i innych dużych miastach chińskich przez 12 lat obowiązywał zakaz używania rac i petard. Wprowadzono go w 1993 roku, by ograniczyć liczbę wypadków śmiertelnych, towarzyszących odpalaniu świątecznych "pocisków". Zakaz uchylono we wrześniu ubiegłego roku, bo był on skrajnie niepopularny.

W 1911 roku, po rewolucji, która obaliła cesarstwo, Chiny przyjęły kalendarz gregoriański, obowiązujący w instytucjach i urzędach państwowych. Jednak wiele świąt, w tym m.in. Nowy Rok, obchodzi się według dawnego kalendarza księżycowego. Istnieje on w Państwie Środka od czasów pierwszej dynastii, rządzącej w latach 2205-1766 p.n.e., dynastii Xia. Stąd często nazywany jest on xiali (kalendarz Xia).

Henryk Suchar