"Chcemy do Rosji". Korespondent WP.PL komentuje wydarzenia z Doniecka

Czwartkowy wieczór. Spóźniony o kilka godzin z powodu fałszywego alarmu bombowego samolot z Kijowa przylatuje do Doniecka. Nad wejściem do terminalu powiewa flaga tzw. Donieckiej Republiki Ludowej. W holu zagranicznym przybyszom uważnie przyglądają się trzej milicjanci, z naszytymi szewronami tego świeżo obwieszczonego tworu państwowego.

Aleh Barcewicz

16 maja 2014, 08:49

- A, to panowie? – mówi oczekujący nas przy wejściu czterdziestoparoletni taksówkarz. – Dyspozytorka powiedziała, że będą jacyś klienci, którzy dzwonili z „nieruskiego” numeru. Więc to wy, zapraszam! – dodaje.

Wyostrzone ucho od razu reaguje na autoidentyfikację. Obcy w świadomości kierowcy (jak również jego koleżanki) nie oznacza „nieukraiński”, tylko „nieruski”.

- A już myślałem, że obcokrajowcy do nas więcej nie przylatują – kontynuuje chętny do rozmów Siergiej. Imię odgadujemy po malutkiej ikonce, przyczepionej obok kierownicy, z obrazem prawosławnego świętego o takim samym imieniu.

- Dlaczego nie przylatują? – pytam.

- No bo burdel jest! Takie rzeczy się dzieją. I nie wiadomo już, gdzie są „nasi”, a gdzie „nie nasi”? W Doniecku jeszcze w miarę spokojnie, ale co w mniejszych miastach obok się dzieje, to strach patrzeć – rozpacza mężczyzna. – Oglądasz telewizję: ukraińskie kanały mówią jedno, rosyjskie – zupełnie co innego. Człowiek może zwariować - dodaje.

– A komu Pan bardziej wierzy?

– No pewnie, że Rosjanom. Oni mówią prawdę, mówią jak jest.

– Czyli ci, co przejęli budynek Donieckiej Administracji Obwodowej i urzędują tam teraz, są "wasi"?

Siergiej potwierdza. - Wszystkiemu winni Kijów i ten „Bandersztadt” (zjadliwe określenie miejscowych dla Zachodniej Ukrainy). Oni latami wysysają pieniądze z Donbasu i żyją na nasz koszt. Karmimy tych nierobów! – mężczyzna powtarza od dłuższego czasu krążącą w regionie legendę, nie mającą pokrycia w rzeczywistych danych statystycznych.

– No ale przecież do obecnej ruiny kraj doprowadził „wasz” Janukowycz. I przeciwko temu zimą protestowali ludzie w Kijowie – polemizuję ze współrozmówcą.

- Owszem, tamten dużo kradł. I synowie jego również. Pan spojrzy, ile tu wszystkiego dla siebie nabudowali – Siergiej wskazuje ręką na różne okazałe nieruchomości w centrum Doniecka. – Ale ja bym na jego miejscu i tak już na samym początku zrównał z ziemią ten cały Majdan! – stwierdza nagle mężczyzna, ponownie próbując siłą ekspresji zastąpić logikę.

– A czego tak naprawdę chcecie, niepodległości Donieckiej Republiki?

– Chcemy do Rosji, tak jak Krym – nie pozostawia wątpliwości zwykły mieszkaniec Doniecka, zapewniając, że tak jak on myśli tu „większość”. Rozmowa się urywa, bo dojeżdżamy do celu, mijając bilbord z reklamą jednego z kandydatów na prezydenta Ukrainy, więc na koniec pytam:

– Na kogo Pan będzie głosował?

– Na nikogo. Bojkotujemy je. To już nie nasze wybory.

Aleh Barcewicz i Konrad Żelazowski z Ukrainy specjalnie dla WP.PL