"Tusk jest cynikiem, Kaczyński wraca do najlepszej formy"

Hasło premiera Tuska "Nie róbmy polityki. Budujmy Polskę" jest cyniczne na wiele sposobów. Ma się niby odnosić do wyborów samorządowych, ale to właśnie kandydatka PO w Warszawie mówi, że samorząd bezpartyjnych fachowców (jak Czesław Bielecki) jest niemożliwy. Tusk kokietuje wyborców krytycznych wobec całej klasy politycznej. I mówi prawdę - on rzeczywiście nie robi polityki. Gdyby robił - to zapewne już dawno wysłałby ostrą notę do Putina w związku z penetracją i kasowaniem plików w komputerach, laptopach i komórkach ofiar katastrofy smoleńskiej przez rosyjskie służby. I wcześniej - nie dopuściłby, aby te nośniki informacji zostały przejęte przez owe służby, których zresztą agendą jest MAK.

Jeżeli polityka jest sztuką zmieniania niemożliwego w możliwe - to Tusk faktycznie tego nie potrafi. Odsuwanie zagrożeń w UE (pakiet klimatyczny, subsydiowanie węgla, liczenie deficytu) to za mało, by sprostać kryzysowym wyzwaniom. Polska cofa się - staje się gospodarczym skansenem. Rząd ogranicza się do budowania kruchej równowagi na niższym, niż możliwym poziomie - przerzucając napięcia i ryzyko na podmioty, które nie bronią się, bo dziś ich jeszcze nie ma, więc nie stawiają oporu (np. przyszli renciści). Pogarszają się stosunki pracy. Równocześnie - gratyfikuje własne zaplecze polityczne przez wzrost apanaży dla władz emerytalnych. Nie dziwi więc, że i prezydenci miast zaczynają się dopominać wysokich odpraw i emerytur pomostowych, a szefowie spółek skarbu państwa - ubezpieczeń od ryzyka. Wyprzedaje się ostatnie aktywa, aby - wbrew ustawie o prywatyzacji - równoważyć budżet.

Pozycja Polski w rankingu korupcji i wolności gospodarczej pod rządami PO pogorszyła się. W kampanii samorządowej widać jak PO - ulegając lokalnym lobby, prowadzi krótkowzroczną, rabunkową politykę. W Kołobrzegu np. zagrażając statusowi (i standardem) uzdrowiska. Dlatego radna PO (dawna lekarz uzdrowiska) głosowała razem z PiS - przeciw własnemu klubowi i lobby deweloperów. Także kampania PiS jest zbyt słaba (mimo świetnego hasła Kaczyńskiego "zmienimy Polskę od dołu", czy jego pomysłom jak odtworzyć niezależne, lokalne media - z daniny ściąganej z mediów centralnych).

Dziennikarstwo obywatelskie to część realnego społeczeństwa obywatelskiego. Ale to wciąż mało - Polska jest na zakręcie - trzeba przeliczyć resztę aktywów i pilnie stworzyć politykę dla rozwoju. Wykorzystując osłabienie gorsetu Unii i naśladując to co robią inni ( państwo rozwojowe - bo silne instytucjami i innowacyjne - odwrotnie niż pod rządami PO). Następuje radykalne usieciowienie władzy, pojawiają się nowe podmioty i formy międzynarodowej współpracy.

A u nas - wciąż, jak w PiS, walczą ze sobą ci, dla których polityka jest zadaniem, ale i czynnikiem formujących ich samych (jak Ziobro, ale i Kaczyński), z tymi którzy mają w sobie mniej niepokoju, ale i mniej pasji. Za dużo myślą o stylu, a za mało o treści. Zamiast wspólnego wspierania Kaczyńskiego, który - moim zdaniem - wrócił do formy z najlepszych czasów i ma wizję owego państwa rozwojowego i wyczucie zagrożeń. Dramat polega na tym, że wierny, ale bezbarwny aparat nie porwie wyborców a ci, którzy powinni z nim współpracować - rozgrywają własne ambicje i urazy. I głoszony przez nich pogląd, że Ziobro manipuluje Kaczyńskim jest absurdalny.

Polska potrzebuje silnej opozycji - bo PO, w swojej krótkowzrocznej, defensywnej, skrajnie i niesolidarnej polityce i gwarantowaniu interesów wyłącznie własnego zaplecza uruchamia spiralę w dół. Brak polityki głoszony przez Tuska może nas kosztować utratę szansy. A rozpad PiS-u tylko w tym pomoże.

* Prof. Jadwiga Staniszkis specjalnie dla Wirtualnej Polski*