Warszawa. Piękne imię dla mamuta to… Konkurs dla sympatyków eksponatu z Muzeum Geologicznego
Jest firmowym znakiem muzealnej stołecznej placówki. Zanim trafił tu jako najważniejszy eksponat stałej wystawy, tysiące lat spoczywał w zatorfionej dolinie niedaleko Garwolina. Odkryli go budowniczowie drogi, która powstała w latach 50. Od tego czasu mamucie kości mogą cieszyć współczesnych ludzi, ale - choć jest on blisko warszawiaków od wielu dekad - nadal pozostaje bezimienny.
Zmienić ma to konkurs, jaki Muzeum Geologiczne ogłasza. Sympatycy edukacyjnej placówki mogą znaleźć właściwe imię dla muzealnej maskotki, jaką stał się mamut z czasem.
Zanim jednak dumnie stanął w holu w postaci zrekonstruowanego szkieletu, latami nad jego pozostałościami trudzili się naukowcy.
Trzeba było prehistorycznego zwierza poskładać z drobnych kawałków. Koło Garwolina robotnicy dokopali się do szczątków kostnych, spoczywających w piaskach i żwirach rzecznych zlodowacenia Wisły, na głębokości około 6-7 m. Kości nie tworzyły zwartych zespołów, lecz były rozproszone na powierzchni 3-4 hektarów. Szczątki kostne należały w większości do jednego gatunku - mamuta wielkiego i z tych puzzli powstał warszawski mamut. Nie jest nawet kompletny - brakuje mu jednego kła. To jednak nic nie szkodzi, bardziej przyda mu się imię, bo nie będzie już anonimowy.
Warszawa. Piękne imię dla mamuta to… Konkurs dla sympatyków eksponatu z Muzeum Geologicznego
To może mu pomóc zdobyć sympatię najmłodszych gości Muzeum Geologicznego. W wybraniu właściwego imienia wziąć może udział każdy. Przez najbliższe dwa miesiące wystarczy wysłać do muzeum mejla na adres konkurs.muzeum@pgi.gov.pl, wysłać kartkę pocztową na adres placówki lub też wrzucić kartkę do urny ustawionej w muzeum.lub pocztową kartkę z propozycją.
Imię sympatycznego prehistorycznego stwora, równie fascynującego jak dinozaury, poznamy podczas wrześniowego Festiwalu Nauki. Wtedy przeprowadzony zostanie plebiscyt na nazwę.
Mamut włochaty miał sylwetkę podobną do słonia, jednak był od niego znacznie większy i pokrywała go gęsta sierść. Jest idealnym zwierzęciem z przeszłości, które może pomóc dzieciom w poznawaniu tajników prehistorii.
