powstaniec(strona 2/2)

Harcerze rozdają dziś specjalne kartki

Czy kiedy mijamy rondo "Radosława", zastanawiamy się nad losami powstańca? Teraz będziemy mogli poznać je lepiej. W tytułowej roli znany z "Pokłosia" Ireneusz Czop

Krzyki na cmentarzu są czynem barbarzyńskim. Niezależnie od tego przeciwko komu i w jakiej sprawie się krzyczy. Krzyki w rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego, w obecności żyjących jeszcze bohaterów tamtych czasów są czymś jeszcze gorszym. Rządu można nie lubić, można mieć o nim bardzo złe zdanie, można przeciwko jego polityce protestować. Jest ku temu wiele okazji i miejsc, w których można to robić - pisze Igor Janke w felietonie dla Wirtualnej Polski.

Jest w Polakach jakieś masochistyczne upodobanie do rozdrapywania ran, rozpamiętywania klęsk i gloryfikowania wszelkich nieszczęść i niepowodzeń. Upodobanie to zdaje się tym większe, im większa klęska. My nie staramy się, wzorem innych narodów, ukazywać naszych mocnych stron i jasnych kart naszej historii. Nie mówi się zbyt wiele o epoce Jagiellonów, złotym wieku naszego kraju, kiedy rozwojem i potęgą przewyższaliśmy naszych sąsiadów. Nie obchodzi się rocznicy pokoju w Budziszynie, kiedy nasza zachodnia granica sięgnęła Łaby. Nie buduje się muzeów dla Kazimierza Wielkiego, który dzięki murom obronnym zapewnił Polsce bezpieczeństwo na trzysta kolejnych lat. Nic z tych rzeczy. My lubujemy się w rozbiorach, Targowicach i naszych przegranych powstaniach, z Warszawskim na czele - pisze specjalnie dla Wirtualnej Polski Michał Solanin.

Dziś nie wszyscy rozumieją ideę całego tego powstania. A nam chodziło o uwolnienie się od tego jarzma - mówi Wirtualnej Polsce powstaniec warszawski. Dodaje, że wątpi, by dziś ludzi było stać na podobny zryw jak 66 lat temu. - Obecnie, żyjąc w dobrobycie, nie można zrozumieć, czym było to jarzmo, z którym my walczyliśmy, to rozstrzeliwanie na ulicach - tłumaczy.