neron

Historia zapamiętała go jako tyrana, żonobójcę, podpalacza i truciciela. Jednak czy naprawdę cesarz Neron był aż takim potworem? Większość informacji o nim pochodzi od nielubiących go historyków, piszących swoje relacje kilkadziesiąt lat po słynnym pożarze Rzymu.

Pragnąca władzy Agrypina, matka cesarza Nerona, znała ukryte żądze syna. Nie miała żadnych skrupułów, aby zaproponować mu współżycie seksualne. W przeszłości robiła to już z rodzonym bratem, po czym wyszła za mąż za własnego stryja. Gdy żona dowiedziała się, że Neron sypia z matką, przestała z nim współżyć, dając wybór: ona, albo ja. Cesarz zdecydował się zamordować własną matkę. Żonę spotkał podobny los, Neron zabił ją osobiście w pijackim szale.

Konstantyna Wielkiego uważa się za jednego z najwybitniejszych władców Rzymu. Za człowieka, który zjednoczył i zreformował cesarstwo oraz zapewnił zwycięstwo chrześcijaństwa. Został zapamiętany również z ustanowienia Bożego Narodzenia na 25 grudnia - w tym dniu obchodzono pogańskie Święto Narodzin Słońca. Kościół prawosławny uznaje go za świętego, natomiast wielu historyków twierdziło, że władca zhańbił się potwornościami na miarę Nerona - zamknął w łaźni i ugotował żywcem własną żonę, bo wcześniej zamordował przez nią syna. Kim zatem był pierwszy chrześcijański cesarz Rzymu - ideałem imperatora czy zbrodniarzem na tronie?

Zmarł śmiercią samobójczą Neron, cesarz rzymski od 54 roku. Pasierb cesarza Klaudiusza początkowo korzystając z porad światłych doradców, między innymi Seneki Młodszego, prowadził politykę przyjazną senatowi, z czasem jego rządy stawały się coraz bardziej despotyczne: represje wobec senatu, prześladowania chrześcijan, terror. Doprowadził do buntu gwardii cesarskiej, a senat ogłosił go wrogiem ojczyzny. Urodził się 15 grudnia 37 r.