15 maja 1951 roku Czesław Miłosz, wówczas urzędnik polskiej dyplomacji w Paryżu, ogłasza zerwanie z władzami PRL-owskimi, występując o azyl polityczny. Rozpoczyna się prawdziwy festiwal nienawiści skierowany w „zdrajcę i dezertera”, w którym biorą udział – posłuszni wówczas władzy ludowej - Antoni Słonimski, Konstanty I. Gałczyński, Kazimierz Brandys.