Z większością zasiadających w niej posłów nie warto rozmawiać, przeciwnie - należy piętnować ich niecne zachowania, wskazywać prawdziwe intencje. Odważył się na to Włodzimierz Cimoszewicz, podejmując bardzo ryzykowną - jak na kandydata na prezydenta - decyzję - podkreśla Dębski w "Trybunie".
Jego rywale w wyścigu do prezydentury nie przegapili okazji i natychmiast rzucili się marszałkowi do gardła. Nie skorzystali z okazji, by ustawić się w szeregu walczących z patologiami komisyjnego życia. Ich sprawa. Ostateczną ocenę i tak wydadzą nie oni, lecz wyborcy (i, ewentualnie, niezawisły sąd) - konkluduje redaktor naczelny "Trybuny". (PAP)
Źródło artykułu: 
