Nowy Erasmus z plusem

Pod koniec czerwca tego roku podczas spotkania przedstawicieli państw członkowskich UE zostało osiągnięte porozumienie w sprawie kształtu dokumentu ustanawiającego nowy program, który nie będzie adresowany jedynie do szkolnictwa wyższego, ale obejmie wszystkie sektory edukacji, a także działania skierowane do młodzieży i związane ze sportem.

Erasmus+ zastąpi obecnie funkcjonujące: "Uczenie się przez całe życie" (czyli Lifelong Learning Program, LLP-Erasmus), "Młodzież w działaniu", Erasmus Mundus, Tempus, Alfa, Edulink. Jego celem będzie wspieranie wszystkich sektorów kształcenia i szkolenia, w tym zwłaszcza kształcenia zawodowego, szkolnictwa wyższego, uczenia się dorosłych oraz pozaformalnego kształcenia się młodzieży.

Przewiduje się, że formalnie rozporządzenie, ustanawiające program, zostanie przyjęte przez Parlament Europejski i Radę we wrześniu 2013 r. Resortami, które będą realizować Erasmusa+ są Ministerstwo Edukacji Narodowej, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministerstwo Sportu i Turystyki.

Z inicjatywy Polski do rozporządzenia udało się wprowadzić i utrzymać zapis umożliwiający udział w Erasmusie+ krajom sąsiedzkim, w tym państwom Partnerstwa Wschodniego (jako "państwo uczestniczące").

Zapis ten umożliwi tym państwom ubieganie się o uczestniczenie w programie na warunkach ogólnych, po spełnieniu wymogów formalnych, np.: podpisaniu stosownej umowy, utworzeniu narodowej agencji zarządzającej programem oraz wpłacie tzw. biletu wstępu (entry ticket), jeśli państwa te zdecydują, że chcą ponieść te koszty, by przystosować swoje instytucje do standardów obowiązujących państwa unijne.

Dla Polski ważne było stworzenie w programie oddzielnego rozdziału poświęconego młodzieży wraz z odrębnym budżetem dla tego obszaru. Ten cel został osiągnięty.

Struktura Erasmusa+ obejmować będzie mobilność edukacyjną uczniów w zakresie kształcenia zawodowego,studentów i pracowników akademickich.

Działanie to będzie również wspierać międzynarodową wymianę studentów i pracowników do i z krajów trzecich w zakresie szkolnictwa wyższego, a także mobilność zorganizowaną na podstawie wspólnych programów studiów lub projektów.

Po drugie współpracę na rzecz innowacji i wymiany dobrych praktyk, w tym między przedsiębiorcami a instytucjami kształcenia i szkolenia.

Partnerstwa te mogą mieć dwojaką formę: sojuszy na rzecz wiedzy, pomiędzy instytucjami szkolnictwa wyższego a pracodawcami, wspólnie opracowując nowe metody i programy nauczania. Druga z nich to sektorowe sojusze na rzecz umiejętności, zawierane między uczelniami a pracodawcami i mające przyczynić się do zwiększenia umiejętności mobilnych studentów i promowania ich zatrudnialności wśród pracodawców.

Powstaną także platformy informatyczne, obejmujące wszystkie sektory edukacji i szkoleń, w tym w szczególności e-twinning, umożliwiające wirtualną mobilność i wymianę dobrych praktyk oraz otwarcie dostępu dla uczestników z krajów sąsiedzkich.

Trzecim założeniem programu jest wsparcie reform polityki edukacyjnej poprzez wdrażanie polityk UE w dziedzinie kształcenia i szkolenia oraz wdrażanie w państwach uczestniczących unijnych narzędzi przejrzystości i uznawalności kształcenia - w szczególności Europass-u, Europejskich Ram Kwalifikacji (EQF), Europejskiego Systemu Transferu i Akumulacji Punktów (ECTS), Europejskiego Systemu Transferu Osiągnięć w Kształceniu i Szkoleniu zawodowym (ECVET), Europejskich Ram ds. Jakości w Kształceniu i Szkoleniu Zawodowym (EQAVET), Europejskiego Rejesteru Agencji Akredytacyjnych (EQAR) oraz Europejskiego Stowarzyszenia na rzecz Zapewniania Jakości Kształcenia w Szkolnictwie Wyższym (ENQA).