Londyn zamilkł

Poniedziałek rano
Coś jest nie tak
Za oknem
biała zima
Jak nie tu
Coś mnie gryzie
Nie daje spokoju
Wiem

Londyn zamilkł
Zamknął się na chwilę

Na cały jeden dzień
Zamknął się

w 21 wieku
w dobie kryzysu
wojen
nieustannej gonitwy

Nastała cisza

Usiadł staruszek
Postanowił odpocząć
A co
należy mu się

Nie słychać samochodów
krążących nad miastem samolotów
nie słychać ambulansów
autobusów
pędzącej na sygnale policji Wyzionął ducha

Nie
Uciął sobie wakacje
Pojechał na narty
A co
Ileż można biec
radzić problemom
i bić się o szczyt

Jeden dzień

bez szpilek i makijażu
Zamiast laptopa
miotła zamiatająca śnieg
I uśmiech
który łagodzi obyczaje

Londyn się zamknął i dał
Odpocząć
wzburzonej od pospiechu krwi,
Pozwolił rozprostować się
zwiniętym w kłąb nerwom
Na jeden dzień

wrócił do sedna.

Maja M.