Zmarła Katahrine Hepburn

W ciągu trwające ponad pół wieku kariery Hepburn otrzymała cztery Oscary - w 1933 roku za rolę w filmie "Poranna chwała", w 1967 roku za film "Zgadnij kto przyjdzie na obiad", w 1968 roku za obraz "Lew w zimie" i w 1982 roku za film "Nad Złotym Stawem". Nominacje do tej nagrody otrzymała dwunastokrotnie i był to absolutny rekord, dopóki w 2003 roku nie pobiła jej Meryl Streep.

Wystąpiła w ponad pięćdziesięciu filmach oraz w wielu w wielu rolach teatralnych i telewizyjnych. Ostatnią rolę Hepburn zagrała w 1994 roku u boku Warrena Beatty w jego filmie "Love Affair".

W swoich filmach była partnerką takich znakomitości jak James Stewart, Humphrey Bogart, John Wayne i Henry Fonda. W życiu prywatnym jej nazwisko łączono z miliarderem Howardem Hughesem i innymi sławnymi mężczyznami, jednak najważniejszym jej partnerem filmowym i mężczyzną jej życia był Spencer Tracy.

Spotkali się w 1942 roku na planie filmu "Woman of the Year". Legenda głosi, że w trakcie pierwszego kontaktu wysoka Hepburn powiedziała do niezbyt okazałego Tracy'ego "obawiam się, że jestem zbyt wielka dla pana, panie Tracy", na co ten odparł "proszę się nie obawiać, sprowadzę panią do właściwych rozmiarów". Byli partnerami w filmie i w życiu do śmierci Tracy'ego w 1967 roku.

Przez 25 lat Hepburn zadowalała się rolą "tej drugiej" w życiu Spencera Tracy, bowiem jako katolik nie rozwiódł się on nigdy ze swoją żoną. W 1991 roku aktorka powiedziała w wywiadzie dla telewizji ABC, że kochała Tracy'ego, ale nie pamięta, by on powiedział jej kiedykolwiek, że ją kocha.

Dokonania aktorskie Hepburn zyskiwały powszechne pochwały, choć jej rolom zarzucano chłód, a znana plotkarka hollywoodzka Dorothy Parker powiedziała o niej, że wyraża skalę emocji od "a" do "b". Aktorka znana była z tego, że wyraża swoje poglądy bez ogródek. Ta właśnie niezależność ducha sprawiła, że w 1985 roku w ankiecie pisma "Ladies Home Journal" uznano ją za najbardziej podziwianą kobietę.

Hepburn była też malarką amatorką o znacznym talencie i jej obrazy zdobiły jej mieszkanie w Nowym Jorku, w którym spędziła ponad sześćdziesiąt lat.

W wieku 77 lat napisała bestseller. Jej pierwsza książka nazywała się "Kręcenie 'Afrykańskiej królowej', czyli jak pojechałam do Afryki z Bogartem, Bacall i Hustonem i niemal straciłam rozum". W 1991 roku ukazała się jej druga książka "Ja - historie z mojego życia".

Jako oficjalną datę jej urodzin podawano 8 listopada 1909 roku, zaś w istocie urodziła się 12 maja 1907 roku. Już jako dojrzała osoba przyznała, że zbliżając się do trzydziestki przyjęła za swoją datę urodzin swojego brata, który popełnił samobójstwo w wieku czternastu lat. To właśnie ona znalazła jego zwłoki i chciała zostać nim, by spełniać rolę ulubionego dziecka ojca.