Prof. Paczyński był uważany za najpoważniejszego z polskich kandydatów do Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki. Zasłynął tym, że w latach 80. XX wieku zaproponował, aby do poszukiwania planet lub innych nieświecących obiektów odległych od Ziemi wykorzystywać zjawisko tzw. mikrosoczewkowania grawitacyjnego. Spowodowało to rozwój zupełnie nowej dziedziny astrofizyki obserwacyjnej.
Zjawiska mikrosoczewkowania grawitacyjnego pozwoliły oceniać ilość występującej w Galaktyce materii międzygwiazdowej, odkrywać gwiazdy zmienne i planety wokół odległych gwiazd.
Prof. Paczyński był członkiem wielu towarzystw naukowych i korporacji uczonych. W 2006 r. Amerykańskie Towarzystwo Astronomiczne przyznało mu swoje najwyższe wyróżnienie im. Henry N. Russella, uważane powszechnie za "astronomicznego Nobla".
To bardzo smutna wiadomość dla całej polskiej astronomii, odszedł największy współczesny polski astronom- tak informację o jego śmierci przyjął kierownik Katedry Astronomii i Astrofizyki Centrum Astronomii UMK, dr hab. Andrzej Niedzielski.
Miał szaloną wiedzę i naukowe wyczucie, czym się warto zajmować - wspomina dyrektor Centrum Astronomicznego im. M. Kopernika Polskiej Akademii Nauk prof. Marek Sarna.
Kiedy jeszcze pracował w naszym centrum, po prostu rozdawał te pomysły idąc korytarzem. Nie ma chyba takiego astronoma średniego pokolenia w Polsce, który by się z nim nie zetknął i któremu on by nie podrzucił jakiegoś tematu i który by się nie okazał trafiony - powiedział prof. Sarna.
