Prof. Jerzy Mierzejewski urodził się w 1917 r. w Krakowie. Studiował w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Mieczysława Kotarbińskiego. Po wojnie m.in. wspólnie z bratem Andrzejem (1915-1982) również malarzem, założył "Zespół 12", który realizował projekty sztuki użytkowej i dekoracyjnej. Jednocześnie stale malował i wiele podróżował.
Jego twórczość znalazła szczególne uznanie w Holandii, gdzie miał wiele wystaw. Od 1989 r. mieszkał w Warszawie. W 2006 r. został doktorem honoris causa Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, z którą przez wiele lat był związany jako wykładowca. Wykładał rysunek i zagadnienia plastyki w filmie, pełnił funkcje dziekana wydziału operatorskiego i wydziału reżyserii a następnie prorektora uczelni.
W Muzeum Kinematografii w Łodzi otwarto wystawę obrazów Jerzego Mierzejewskiego, z okazji jego 95. rocznicy urodzin, na której można oglądać autoportrety i portrety rodziny profesora, a także pejzaże.
Organizatorzy ekspozycji zwracają uwagę, że twórczość Mierzejewskiego "nie mieści się w ramach żadnego znanego ugrupowania czy nurtu w sztuce powojennej". Jego obrazy nasycone są "rozproszonym światłem, które wydobywa z półtonów wąskiej palety kolorów pozornie zatrzymaną w kadrze rzeczywistość".
