W PRL‑u nie było taniej

Żeby określić faktyczną zamożność, najłatwiej sprawdzić, ile żywności, towarów przemysłowych i innych dóbr można kupić za przeciętne wynagrodzenie.

Pierwszy wniosek po przeprowadzeniu obliczeń jest zaskakujący: relatywnie żywność niesamowicie staniała. Chleba możemy kupić niemal cztery razy tyle co 15 lat temu, mąki 6,5 razy tyle, a mięsa drobiowego siedem razy więcej. A żywność to produkt podstawowy, musi kupić ją i bogaty, i biedny.

Podobnie było z artykułami przemysłowymi, na przykład samochodami. Obala to mit, że u schyłku PRL-u życie było tańsze. W dodatku -jak zauważa "Gazeta Wyborcza"- wówczas na towar w sklepie trzeba było polować.

Dziennik zwraca jednak uwagę, że niższe były koszty utrzymania mieszkania, czy kupno prasy.