Tyranozaurus bliskim krewnym kury

W 2003 roku w Montanie grupa naukowców pod kierunkiem Johna Hornera odkopała kość udową tyranozaura. Niestety, a może na szczęście, kość była na tyle duża, że nie mieściła się do helikoptera. Badacze podjęli wtedy radykalną decyzję: postanowili przełamać kość na pół, żeby zapakować ją do maszyny. Dzięki temu okazało się, że w środku kość zawiera prawdziwy skarb - względnie dobrze zachowane miękkie tkanki, wśród nich naczynia krwionośne i białko kolagen.

Odkrycie to było wyjątkowe, ponieważ zwykle w skamieniałościach liczących miliony lat tkanki miękkie zostają zmineralizowane - minerały z zewnątrz zastępują materię organiczną, tworząc skałę, która najwyżej przypomina kształtem kości.

Dzięki temu odkryciu Chris Organ z Harvard University z zespołem badaczy mógł przeprowadzić analizę tkanki miękkiej tyranozaura za pomocą techniki zwanej spektrometrią masową, która bada skład chemiczny substancji na podstawie jej widma świetlnego. Badacze analizowali również tkankę mastodonta, olbrzymiego krewniaka dzisiejszych słoni, jak również tkanki 21 obecnie żyjących kręgowców, takich jak kury, strusie i słonie.

Okazało się, że białko tyranozaura najbardziej przypominało białko ptaków. Z kolei mastodont okazał się najbliżej spokrewniony ze współczesnym słoniem.

Badania tyranozaura są potwierdzeniem naukowych teorii, zgodnie z którymi dinozaury były bliżej spokrewnione z ptakami, niż z innymi, żyjącymi obecnie, kręgowcami. Wcześniejsze teorie oparte były głównie na porównaniu budowy szkieletów dinozaurów i innych kręgowców.

Naukowcy mają nadzieję, że te i podobne badania w przyszłości przybliżą nas do wiedzy na temat materiału genetycznego dinozaurów.