Sztuczne życie w komputerze
Kreowanie życia w komputerze - tworzenie organizmów podlegających ewolucji, podobnie jak to się dzieje w naturze - umożliwia program, opracowany przez informatyków z Politechniki Poznańskiej.
Sztuczne życie to dziedzina z pogranicza biologii i informatyki, zajmująca się modelowaniem organizmów na komputerach. Jego cechą charakterystyczną jest przenikanie się możliwości, na jakie pozwalają te dwie dziedziny nauk.
Zainteresowani możliwościami, jakie daje komputerowa symulacja, dr Maciej Komosiński i Szymon Ulatowski z Uczelnianego Centrum Obliczeniowego Politechniki Poznańskiej już kilka lat temu zaczęli pracować nad programem, który byłby prostym symulatorem świata. Stopniowo wzbogacany i udoskonalany program umożliwia dziś kreowanie "życia" - budowę organizmów i poddawanie ich ewolucji.
Celem projektu jest zbadanie możliwości ewolucji stworzeń w warunkach symulowanych, mniej lub bardziej zbliżonych do warunków życia na Ziemi. Autorzy programu mają nadzieję, że - podobnie jak w świecie rzeczywistym - mimo przypadkowości i bezkierunkowości podstawowych mechanizmów ewolucji, doprowadzi ona do powstawania coraz doskonalszych "sztucznych organizmów", coraz lepiej przystosowanych do życia w "sztucznym świecie".
Program Framsticks pozwala na trójwymiarową symulację stworzeń, o budowie fizycznej oraz układzie nerwowym (sieć neuronowa do przetwarzania sygnałów i sterowania organizmem) podlegającym ewolucji.
Cechy każdego organizmu, np. długość poszczególnych części, to na ile organizmy są śliskie, ich zdolność do pochłaniania energii - zapisane są w sztucznym genotypie. Genotypy te podlegają przypadkowym mutacjom - pewne ich elementy są dodawane lub usuwane. Dzięki temu organizmy różnicują się, specjalizują swe odnóża.
Można więc "hodować" stworzenia o wybranych cechach, np. prostej budowie i łatwości poruszania się, wytrzymałości, zdolności poszukiwania pożywienia czy unikania wrogów. Autorzy podkreślają, że przy dużych możliwościach budowy organizmów, ich ewolucja prowadzić może do zaskakujących rezultatów i wykształcenia niezwykle złożonych zachowań.
Autorzy starali się, by program był jak najbardziej przejrzysty, by mógł pełnić rolę edukacyjną. Komosiński ocenia, że do tej pory pobrało go co najmniej kilkadziesiąt tysięcy osób. Program znajduje się na stronie http://www.frams.poznan.pl. (aka)
