Ścieżka Mnicha powstała w Chęcinach
Ścieżka Mnicha prowadzi turystów odwiedzających Chęciny wzdłuż najważniejszych zabytków tego miasteczka. Pieszy szlak turystyczny powstał dzięki unijnemu dofinansowaniu.
Władzom Chęcin zależało na tym, by turyści nie ograniczali się do zwiedzania ruin średniowiecznego zamku górującego nad miastem, ale zatrzymali się w okolicy na dłużej. Trakt łączy najważniejsze zabytki sakralne Chęcin, tj. gotycki kościół i późnorenesansowy klasztor franciszkanów, wczesnobarokowy klasztor sióstr bernardynek oraz późnogotycki kościół pw. św. Bartłomieja.
Ścieżka prowadzi także koło Niemczówki - wybudowanej w XVI wieku kamienicy, która jest obecnie remontowana. Prace mają się zakończyć w październiku, a wewnątrz znajdzie się m.in. galeria i punkt informacji turystycznej. Na trasie jest także synagoga z XVII wieku - siedziba ośrodka kultury, w której tymczasowo mieści się urząd gminy.
Ścieżkę Mnicha poprowadzono "skrótami" wydeptanymi przez mieszkańców. Alejkę wysypano żwirem, ustawiono figurę mnicha, tablice informujące o zabytkach, mapę Chęcin w starym stylu, a także ławeczki, latarnie i kosze.
Jak powiedziała Renata Janusz z urzędu miasta, w ramach tego samego projektu w Chęcinach powstała Drużyna Rycerska Ziemi Chęcińskiej. Realizacja projektu była możliwa dzięki pozyskaniu przez gminę dofinansowania w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.
Chęciny są jednym z najważniejszych turystycznie miejsc regionu świętokrzyskiego. Leżą blisko Jaskini Raj oraz Parku Etnograficznego w Tokarni.
Najważniejszym zabytkiem Chęcin jest zamek, który wzniesiono na grzbiecie skalistego wzgórza (367 m n.p.m.) na przełomie XIII i XIV wieku. Pierwsze wzmianki na jego temat sięgają 1306 roku. Władysław Łokietek wyruszający w 1331 roku na bitwę pod Płowcami zwołał 14 czerwca w Chęcinach najwyższych dostojników i urzędników państwowych na pierwszy zjazd ziem polskich. W połowie XIV wieku zamek został rozbudowany przez Kazimierza Wielkiego, uchodził za jedną z najpotężniejszych polskich warowni. Był rezydencją rodzin królewskich, królowych i wdów. Mieszkała w nim m.in. królowa Bona.
W wieku XVII i na początku XVIII zamek został zniszczony wskutek działań zbrojnych, m.in. podczas potopu szwedzkiego. Od tego czasu pozostaje ruiną.
