O repatriacji w Sejmie

Za przyjęciem noweli głosowało 376 posłów, nikt nie był przeciw, jedna osoba wstrzymała się od głosu.

Do tej pory prawo otrzymania polskich wiz repatriacyjnych (teraz nazywają się wizy wjazdowe) miały tylko te osoby, które mieszkały na stałe w azjatyckiej części byłego ZSRR.

W przypadku repatriantów starszych i samotnych dodatkowym dowodem, potwierdzającym zapewnienie im warunków do osiedlenia, ma być uchwała rady powiatu zobowiązująca starostę do zapewnienia im miejsca w domu pomocy społecznej na terenie danego powiatu.

W noweli zawarto przepisy dostosowujące prawo o repatriantach do ustawy o cudzoziemcach. Chodzi m.in. o osiedlanie się na terytorium Polski małżonków, z których jeden nie jest osobą polskiego pochodzenia, i sytuację prawną małoletniego pozostającego pod władzą rodzicielską osoby wnioskującej o osiedlenie się w Polsce lub jej współmałżonka.

Zgodnie z nowelą, maksymalnie do 60 dni od dnia otrzymania przez repatrianta obywatelstwa polskiego władze mają czas na udzielenie mu pomocy polegającej na pokryciu kosztów podróży do Polski. W ustawie przewidziano także możliwość pokrycia kosztów kursu języka polskiego.

Posłowie przyjęli, że gmina, która zapewni repatriantom lokal Mieszkalny, będzie miała prawo do dotacji państwowej. Wprowadzono również otwarty katalog form przekazania mieszkania przez gminę (do tej pory gmina mogła przekazać repatriantom tylko lokal ze swoich zasobów komunalnych).

Przeniesiono też z władz gminy na starostę obowiązek pomocy repatriantom w znalezieniu pracy. Pozwala to m.in. na zwrot części kosztów związanych z podnoszeniem kwalifikacji bądź lub pracodawcy poniesionych na szkolenie repatrianta i jego wynagradzanie.

Teraz nowela trafi do Senatu.