PolskaNie żyje Sylwester Chęciński

Nie żyje Sylwester Chęciński

W środę we Wrocławiu zmarł reżyser filmowy Sylwester Chęciński. Miał 91 lat. Zmarły artysta był twórcą trylogii o rodzinach Pawlaków i Kargulów, rozpoczętej filmem "Sami swoi" w 1967 roku.

Nie żyje Sylwester Chęciński
Nie żyje Sylwester Chęciński
Źródło zdjęć: © PAP | Rafał Guz
Violetta Baran

08.12.2021 | aktual.: 06.03.2024 21:07

Sylwester Chęciński najbardziej znany jest z filmowej trylogii, opowieści o rodzinach Kargulów i Pawlaków: "Sami swoi", "Nie ma mocnych" oraz "Kochaj albo rzuć". Grali w nich tak popularni aktorzy, jak m.in. Wacław Kowalski, Władysław Hańcza, Anna Dymna, Jerzy Turek czy Edward Kłosiński.

Dwa inne jego filmy, które miały milionową widownię kinową, to: "Wielki Szu" z Janem Nowickim w roli głównej oraz opowiadająca o stanie wojennym komedia "Rozmowy kontrolowane" w doborowej obsadzie aktorskiej ze Stanisławem Tymem, Ireną Kwiatkowską, Aliną Janowską oraz Jerzym Turkiem, Marianem Opanią, Ryszardem Kotysem i Krzysztofem Kowalewskim.

Chęciński urodził się 21 maja 1930 roku na Lubelszczyźnie. W 1950 r. ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Jędrzeja Śniadeckiego w Dzierżoniowie, a w 1956 r. Wydział Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi.

Pierwszy film "Historię żółtej ciżemki" wyreżyserował w 1961 roku. W latach 1976-1980 był zastępcą kierownika artystycznego zespołu filmowego "Iluzjon", a w latach 1988-1991 zastępcą kierownika artystycznego zespołu filmowego "Kadr".

Za całokształt twórczości otrzymał "Platynowe Lwy" na 39. Festiwalu Filmowym w Gdyni (2014) i Nagrodę Orła za osiągnięcia życia (2017). Sam zagrał w jednym filmie, niskobudżetowej komedii Władysława Sikory "Baśń o ludziach stąd" zrealizowanej w 2003 r.

Chęciński, podczas 45-letniej kariery reżyserskiej, zrealizował 16 filmów fabularnych. W 1961 roku: "Historia żółtej ciżemki"; 1964: "Agnieszka 46"; 1965: "Katastrofa"; 1967: "Sami swoi"; 1969: "Tylko umarły odpowie"; 1970: "Legenda"; 1971: "Diament radży"; 1971: "Pierwsza miłość"; 1973: "Droga"; 1974: "Nie ma mocnych"; 1977: "Kochaj albo rzuć"; 1978: "Roman i Magda"; 1980: "Bo oszalałem dla niej"; 1982: "Wielki Szu"; 1991: "Rozmowy kontrolowane" oraz w 2006: "Przybyli ułani".

W 2020 roku otrzymał Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, w 2014 r. Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, a w 1974 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. W 2015 r. samorząd województwa przyznał mu tytuł honorowego obywatela Dolnego Śląska.

Roman Skiba (PAP)

Zobacz także
Komentarze (10)