Nowy szef rządu będzie miał trudne zadanie sprawowania rzadów w miesiącu poprzedzającym wybory powszechne. Chodzi o to, aby nie zrazić wyborców do centroprawicy, przekonać ich, że potrafi się ona uporać z bezrobociem i ze wzrostem przestępczości oraz zdobyć przewagę w Zgromadzeniu Narodowym.
Raffarin pochodzi z prowincji i spoza szeregów partii Chiraca, neogaullistowskiego RPR. W pierwszych komentarzach jego mianowanie ocenia się jako próbę poszukiwania szerokiego poparcia dla wybranego na drugą kadencję Chiraca i zyskania głosów dla prawicy w czerwcowych wyborach. Nominacja ma być dowodem otwarcia się Paryża na sprawy prowincji i próbą "przewietrzenia" sceny politycznej.
Raffarin jest określany jako człowiek z przybocznej gwardii Chiraca i jeden z jego najwierniejszych zwolenników. Od 1988 roku przewodniczy radzie regionalnej Poitou-Charente (region na zachodzie Francji). Od 1997 roku jest senatorem. Wcześniej, w latach 1995-97, pełnił funkcję ministra ds. małych i średnich przedsiębiorstw, handlu i rzemiosła w prawicowym rządzie Alaina Juppe.
Z wykształcenia Raffarin jest specjalistą od handlu i marketingu, uchodzi za zwolennika wolnego rynku i liberalizacji handlu światowego. W latach 1995-96 był sekretarzem generalnym centroprawicowej formacji UDF, a potem wiceprzewodniczącym Demokracji Liberalnej (DL). W latach 1989-1995 był deputowanym do Parlamentu Europejskiego.
Raffarin jest kawalerem Legii Honorowej. Żonaty, ma córkę. (PAP/IAR, aka)
