Kaczyńskim życzę dalekiej podróży - L. Wałęsa dla WP

Małość braci Kaczyńskich w rządzeniu nie jest tak mocno widoczna z dalszej zagranicznej perspektywy. To nasze szczęście w nieszczęściu. Z Peru, które ostatnio odwiedziłem promując Polskę z okazji starań o organizację Expo 2012, Polska jest widziana inaczej. Postrzegana jest jako kraj sukcesu, kraj zwycięski, który zwalczył totalitaryzm i uporał się z poważnymi problemami. Nasze małe przejściowe kłopoty z nieudolną władzą nie są tak widoczne. Gorzej w Europie, kiedy to mocni w gębie, nie w czynach i negocjacjach, rządzący przywożą nam słaby kompromis i niewyraźne ustalenia, a na lata nadszarpują naszą pozycję i niszczą zaufanie krajów europejskich. Na długo pozostanie nam łatka blokujących. Nie jestem przeciwny walce o swoje. Wręcz przeciwnie. Trzeba walczyć, ale mądrze i taktycznie, a nie tylko buńczucznie.

Kiedy ja wybierałem się do Peru, mając przed sobą dziesięć tysięcy kilometrów, zdążyłem być jeszcze obrażony przez prezydenta RP, który przyłączył się do chóru innych oskarżycieli i kontestatorów. To żadna nowość. Swoje kompleksy zawsze zasłaniali w taki sposób. Pomyślałem, że tym ludziom przydałoby się trochę więcej podroży po świecie. Czas letni temu sprzyja, w końcu mamy wakacje. Najlepiej, gdyby bracia Kaczyńscy wybrali się gdzieś dalej incognito. Byłaby to gwarancja, że z takich wyjazdów będzie więcej korzyści niż strat. Po pierwsze, Polska tu wewnątrz by trochę odetchnęła, atmosfera by się poprawiła, a zaułki władzy przewietrzyły. Może nawet w między czasie ignorowane i lekceważone przez premiera pielęgniarki zyskałby lepszych niż szef rządu partnerów do rozmów. Partnerów, a nie dyktato-mitomanów.

Po drugie, podróżując w sposób nierozpoznani nie mieliby szans ośmieszać Polski, uniknęlibyśmy wpadki za wpadką i nie zyskalibyśmy kolejnych wrogów na świecie. Pozostałoby im węszyć spiski tylko wśród obsługi hotelowej i na plażach. Po trzecie wreszcie, rozmawiając z tubylcami złapaliby inną perspektywę, z której Polska to kraj sukcesu i pokojowego obalenia totalitaryzmu. To kraj symbolizowany przez zwycięską – nie zdradziecką, jak nam wmawiają Kaczyńscy - transformację. Nie jest widziana – jak nam narzucają – jako kraj zepsuty, pełen korupcji i zdrajców. I tak będzie z nami długo, chyba że Kaczyńscy jeszcze mocniej się postarają i wszystko doszczętnie zniszczą. Lepiej więcej niech wyjadą jak najszybciej, jak najdalej. I na jak najdłużej. Wszyscy byśmy na tym zyskali. Oni też.

Zalecam rządzącym trochę oddechu, dystansu i relaksu. Każdy normalny człowiek tego potrzebuje. Nawet próbowałem pomóc im w tym, zapraszając na swoje imieniny. Spotyka się u mnie co roku kilkaset osób, z różnych stron sceny politycznej, z różnych dziedzin życia. Staram się w miarę równo obdzielać zaproszenia, aby zgromadzić taki wycinek Polski i aby się przekonać, czy potrafimy, odkładając na bok animozje polityczne, wzajemne urazy, spotkać się jak Polak z Polakiem, pogadać, pożartować, wypić kielicha. Okazuje się, że nie wszyscy potrafią zdobyć się na takie spotkanie, wzbić się ponad swoje kompleksy i małości. I słyszę w mediach prezydenta Kaczyńskiego, że nie planuje ze mną żadnych spotkań, co najwyżej na sali sądowej, a zaproszenie go przeze mnie nazywa śmiałością. To prawdopodobnie jedyny prezydent na świecie, który w ten sposób tego rodzaju gest mógł potraktować. No, może jeszcze przeczuwający swój bliski upadek przywódca którejś z dyktatur mógłby zachować się podobnie, chociaż na pewno w lepszym stylu.
A pani Walentynowicz boi się przyjść, bo ją otrują. Ot, klasa. Ot, kultura.

Pozdrawiam z dalekiego pięknego kraju.

Prezydent Lech Wałęsa dla Wirtualnej Polski