Politycy "klękają" przed Kościołem

Tomasz Lis w najnowszym "Newsweeku" nazywa prezydenta-elekta "strażnikiem biskupiego baldachimu" i wytyka mu, że "manifestuje religijność w sposób, który nigdy by nie przyszedł do głowy ani prezydentowi Wałęsie, ani prezydentowi Komorowskiemu, ani prezydentowi Kaczyńskiemu, ludziom wierzącym, ale bez ostentacji". W ten sposób zareagował na niedawne słowa Dudy. - Jako ludzie wierzący lepiej poradzimy sobie z dziełem naprawy Rzeczypospolitej - stwierdził w Rychwałdzie prezydent-elekt. Duda uczestniczył w jubileuszu koronacji ikony Matki Bożej Rychwałdzkiej, której w 1965 r. dokonali kardynał Stefan Wyszyński i arcybiskup Karol Wojtyła.

Lis nie odpuścił też samej partii Andrzeja Dudy. Zdaniem dziennikarza, PiS ma monopol na "reprezentowanie polskości": "To PiS reprezentuje polskość, to PiS ucieleśnia tradycję, to PiS jest nośnikiem szczytnych idei, to PiS walczy o moralność, której - jak powiedział prezes - 'jedynym źródłem w Polsce jest Kościół'. To PiS ma błogosławieństwo episkopatu, przepraszam, ePiSkopatu, z którym to ePiSkopatem 'całkowicie się zgadzam w sprawach moralności', jak zadeklarował Andrzej Duda" - pisze Lis.

Politycy PO jednak, tak samo jak ich koledzy z PiS, zadzierać z Kościołem nie lubią. Warto przypomnieć, że gdy Platforma w grudniu 2014 r. zdecydowała o przyznaniu 16 mln zł dotacji z budżetu państwa na Muzeum Jana Pawła II w Świątyni Opatrzności Bożej, to jej zarzucano chęć przypodobania się Kościołowi w roku wyborczym.

(js)

To nie pierwszy raz, kiedy Dudzie wytyka się publiczne eksponowanie religijności. Przed wyborami do Europarlamentu spotkał się on z katolicką mistyczką, Myrnie Nazzour, która twierdzi, że doznaje objawień oraz, że na jej ciele pojawiały się (i znikały) stygmaty. Polityk dla podkreślenia swojej wiary klękał przed Nazzour. A już po wyborach prezydenckich występował na jednej z scenie z katolickim zespołem Arka Noego i wykonał jego znany przebój "Święty uśmiechnięty". Podczas tego wydarzenia, które miało miejsce w Świątyni Opatrzności Bożej, Duda popisał się dużym refleksem, ratując od upadku na ziemię hostię, którą porwał wiatr. Przez media przetoczyła się wówczas dyskusja, czy wypadało mu to zrobić.

"Przyszły minister Dudy chciał w Polsce państwa wyznaniowego i biskupów w Senacie" - donosiły z kolei media w maju. "Polsce w sferze publicznej potrzebna jest dziś dyktatura Ewangelii" - przywoływano fragmenty tekstu z 2005 r. autorstwa Krzysztofa Szczerskiego, który ma się zajmować sprawami zagranicznymi w prezydenckiej kancelarii. Jak się okazało była to fikcja literacka.

"Nie chcę żyć w państwie wyznaniowym" - deklaruje w środowym wywiadzie dla "Gazety Wyborczej" Ewa Kopacz. Zaraz potem zapewnia jednak, że szanuje Kościół, Episkopat, biskupów i tradycję chrześcijańską.

Ze światopoglądowych kwestii, które rząd Platformy Obywatelskiej obiecał uregulować, szczęśliwego finału doczekaliśmy się tylko ws. in vitro i konwencji antyprzemocowej. W pozostałych sprawach zwyciężył pogląd Kościoła katolickiego.

"Ja co prawda w pierwszej turze głosowałem na sarnę z krzesłem na głowie, ale skoro nie przeszła do drugiej tury, to też zastanawiam się nad tym czy nie oddać głosu na Dudę - młody, miły i w kwestii związków partnerskich nie zrobi tak samo nic jak pan Prezydent Komorowski" - ten facebookowy wpis Krystiana Legierskiego wywołał burzę. Znany działacz gejowski trafił jednak w punkt. Platforma miała osiem lat, by prawnie uregulować tę sprawę, tymczasem pod koniec maja ostatecznie okazało się, że Sejm nie zajmie się związkami partnerskimi. Większość posłów nie zgodziła się bowiem na włączenie do aktualnego porządku obrad projektu ustawy w tej sprawie. Projekt zgłosił SLD. Przeciwko projektowi zagłosowali wszyscy obecni na sali posłowie PSL, PiS i Zjednoczonej Prawicy oraz 45 posłów PO. Ponadto 23 posłów Platformy wstrzymało się od głosu. Za włączeniem projektu do porządku obrad opowiedziało się 103 członków Klubu Parlamentarnego PO. Politycy SLD uznali, że PO skręciła tym samym w prawo. To było trzecie podejście
do związków. W styczniu 2013 r. konserwatywne skrzydło PO utrąciło trzy projekty ustaw regulujących tę kwestię (PO, SLD i Ruch Palikota). Podobnie było w lipcu 2012 r.

- Nie jestem prezydentem ludzkich sumień, tylko polskich obywateli - powiedział prezydent Bronisław Komorowski, informując o tym, że podpisał ustawę o leczeniu niepłodności, w tym metodą in vitro. Ustawa wejdzie w życie, ale musieliśmy na nią czekać osiem lat, m.in. dlatego, że szefem komisji biotecznej, która zajmowała się tą kwestią premier Tusk mianował Jarosława Gowina, który zasłynął wyznaniem, że "nieomal słyszy krzyk rozpaczy dziesiątków tysięcy zamrożonych embrionów i czuje ich rozpacz". Projekt ustawy ws. in vitro rząd Ewy Kopacz przedstawił dopiero w ogniu kampanii prezydenckiej. Pod koniec czerwca została przyjęta przez Sejm.

Gorącym kartoflem dla Platformy była też ratyfikacja konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet, która była krytykowana m.in. przez polityków PiS. Polska podpisała ją w grudniu 2012 r., jednak dopiero w kwietniu 2014 r. rząd podjął uchwałę ws. przedłożenia jej do ratyfikacji i przyjął projekt odpowiedniej ustawy. Ostatecznie dokument w lutym został uchwalony przez Sejm. Przeciwko ustawie zagłosowało tylko trójka posłów PO: Marek Biernacki, Jerzy Budnik oraz Lidia Staroń, piątka wstrzymała się od głosu, a siódemka w ogóle nie głosowało. Przed głosowaniem na sali plenarnej doszło do kłótni. Małgorzata Sadurska (PiS) ostrzegła z mównicy, że na mocy konwencji dzieci zostaną poddane "praniu mózgów". Niezrzeszony Zbigniew Girzyński mówił o "mordowaniem cywilizacji chrześcijańskiej". 14 kwietnia konwencję podpisał prezydent Bronisław Komorowski (na zdjęciu podczas obchodów Niedzieli Palmowej w miejscowości Łyse na Mazowszu w kwietniu 2014 r.).

Bardzo długo ciągnęła się także dyskusja ws. Funduszu Kościelnego. "Umówiliśmy się, że sprawę Funduszu Kościelnego odkładamy do stycznia 2016 r." - poinformował w grudniu 2014 r. kardynał Kazimierz Nycz. To oznacza, że przez co najmniej dwa kolejne lata Kościół będzie współfinansowany z budżetu państwa. Porażka rządu jest tutaj ewidentna. Tymczasem likwidację Funduszu premier Tusk zapowiedział w expose z 2011 r. Kilka miesięcy później rozpoczęły się negocjacje w tej sprawie. Szybko okazało się, że duchowni są twardymi graczami przy stole. Nie zgodzili się na proponowaną przez państwo wysokość dobrowolnego odpisu na Kościół - 0,3 proc. podatku dochodowego. To doprowadziło do impasu, po czym strona rządowa uległa i zgodziła się na 0,5 proc. Szef resortu cyfryzacji i administracji Michał Boni jeszcze w październiku ubiegłego roku zapowiadał, że nowe przepisy zaczną obowiązywać od stycznia 2015 r.

(js)